Odgrywając istotną rolę w biologii roślin, determinizm płciowy wpływa na ich różnorodność, ewolucję oraz strategie rozrodcze. Konopie (Cannabis sativa L.) stanowią szczególnie interesujący przypadek, ze względu na swoje uniseksualne cechy oraz złożoność mechanizmów genetycznych determinujących płeć. W niniejszym artykule przybliżamy niektóre aspekty determinizmu płci u konopii, w celu lepszego zrozumienia roli tych mechanizmów w biologii i hodowli tej rośliny. Omówimy różne teorie dotyczące determinizmu płci w konopiach, ich ewolucję, a także wpływ czynników środowiskowych na ekspresję płci w roślinach tego gatunku.

DNA cannabis

Czym jest determinizm płciowy

Determinizm płciowy odnosi się do mechanizmów i procesów genetycznych, które decydują o płci danego organizmu. W biologii, płeć jest często określana na podstawie zestawu cech, takich jak układ rozrodczy, morfologia czy różnice behawioralne, które występują u różnych osobników tego samego gatunku.

Determinizm płciowy może obejmować różne systemy, takie jak chromosomalny determinizm płci (np. system XY u ssaków, w tym u ludzi, czy system ZW u ptaków), czy też systemy nie oparte na chromosomach płciowych (np. determinizm płci środowiskowy, kiedy płeć jest określana przez czynniki zewnętrzne, jak temperatura w przypadku niektórych gadów).

W przypadku roślin, takich jak konopie, mechanizmy determinizmu płciowego mogą być bardziej złożone i zróżnicowane. Badanie determinizmu płciowego ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia różnorodności biologicznej, ewolucji, a także dla celów hodowlanych czy genetycznych.

Jak wygląda Męska a Żeńska roślina konopi

 

Konopia męska
 konopia Meska
Konopia Żeńska
konopia Zenska 

 Hermafrodyta
hermafrodyta

Ogólne rozważania o fenotypie płci u konopi.

Większość gatunków roślin kwitnących reprezentują hermafrodyci, jednak niewielka liczba gatunków, takich jak Cannabis sativa L., wykazuje uniseksualność. W związku z tym, że męskie i żeńskie osobniki wielokrotnie ewoluowały od hermafrodytycznych przodków, mechanizmy kontrolujące płeć u roślin kwitnących są niezwykle zróżnicowane. Głównym czynnikiem determinującym płeć we wszystkich gatunkach jest genotyp, jednak mechanizmy te różnią się, począwszy od kontrolującego locus (Locus – określony obszar chromosomu zajmowany przez gen) do chromosomów płciowych, które zawierają kilka powiązanych loci (liczba mnoga od Locus) niezbędnych do określenia płci.

Konopie należą do jednych z najlepiej przebadanych gatunków pod kątem genetycznego determinizmu płci, lecz zagadnienie to wciąż nie zostało w pełni wyjaśnione. Opinie na ten temat są zróżnicowane, a niekiedy nawet sprzeczne. W związku z tym, niektórzy autorzy zaliczają konopie do kategorii roślin o męskiej heterogamii, podczas gdy inni bronią koncepcji kompleksowego determinizmu płci, który jest postrzegany jako wynik interakcji między indywidualnymi dziedzicznymi zdolnościami a czynnikami środowiskowymi.

Chociaż konopia jest gatunkiem o rozdzielnopłciowości i dymorfizmie płciowym, który pojawia się w późniejszych fazach rozwoju roślin, intensywna hodowla doprowadziła do powstania wielu odmian o zróżnicowanej ekspresji płci. W hodowlach często występują formy jednopienne (obupłciowe) sklasyfikowane w pięciostopniowej skali, w zależności od stosunku kwiatów męskich do żeńskich. Dymorfizm płciowy konopii objawia się także morfologicznie, jednak staje się to widoczne dopiero podczas kwitnienia, w późniejszym etapie rozwoju osobniczego (ontogeneza).

W początkowych fazach ontogenezy różnice między roślinami są minimalne z punktu widzenia fenotypu. Dymorfizm występuje również na poziomie anatomicznym. Na przykład, badania wykazały istotne różnice między płciami w kontekście tkanki palisadowej, ilości naskórkowej tkanki somatycznej oraz dystrybucji włosów wydzielniczych (Toma, 1975, 1977; Zanoschi and Toma 1985).

W praktyce hodowlanej wczesne określenie płci jest niezbędne ze względu na konieczność usunięcia męskich roślin lub silnie zmaskulinizowanych roślin jednopiennych (obojnaczych) ze względów rolniczych.
Wcześniejsze badania dotyczące biochemicznych różnic między męskimi i żeńskimi fenotypami potwierdziły istnienie istotnych różnic w wzorach izoperoksydazy i izoesterazy, zależnie od fenotypu płciowego. Różnice te dotyczą zarówno liczby, jak i intensywności plam pasm.

X Y

Chromosomy X i Y : na podstawie Site-specific accumulation of a LINE-like retrotransposon in a sex chromosome of the dioecious plant Cannabis sativa


Stabilizacja form jednopiennych w uprawach jest ograniczona z powodu możliwości powrotu do pierwotnego typu dwupiennego (rozdzielnopłciowość dominuje nad obupłciowością). W praktyce niemożliwe jest utrzymanie czystości genetycznej form jednopiennych. Rozdzielnopłciowość dominuje, a jej powrót następuje bardzo szybko.
Genetyczny determinizm płci konopii.
Konopia charakteryzuje się złożoną genetyką i dziedziczeniem, co wyjaśnia jej dwupienność, różnorodność fenotypów, polimorfizm oraz ogromną elastyczność gatunku. Elastyczność fenotypu płciowego często prowadzi do pojawienia się kwiatostanów obojnakowych.

W świecie roślin, dwupienność jest stosunkowo rzadka, a odsetek roślin dwupiennych z dobrze określonym systemem XY jest niski. W przypadkach, gdy system XY został zidentyfikowany, naukowcy uważają, że ewoluował on niedawno i niezależnie. U roślin, struktura, pochodzenie i rola chromosomów płci (heterosomów) w określaniu płci jest słabo zrozumiała, mimo licznych badań nad determinacją płci roślin haploidalnych, diploidalnych i triploidalnych. Uważa się, że specyfika płci ewoluowała u 75% roślin z rodziny męskosterylnych lub przez sterylne mutacje żeńskie, ale dobrze zdefiniowane heteromorficzne chromosomy płci są znane tylko u czterech rodzin roślinnych. Możliwe jest, że niezbędne wydarzenie ewolucji chromosomów płciowych - tłumienie rekombinacji w miejscu determinującym płeć - nie nastąpiło u większości gatunków dwupiennych.

Jednak gdy odpowiednia rekombinacja jest tłumiona, zarodek chromosomu Y zaczyna różnicować się poprzez gromadzenie szkodliwych mutacji, wstawianie elementów transpozycyjnych, rearanżacje chromosomowe oraz selekcję specyficznych męskich alleli.

Na podstawie obserwacji inwersji płci, a nie bezpośredniej analizy chromosomów, Hirata postawił hipotezę, że system XY ma kluczowe znaczenie w determinacji płci. Krótko po opisaniu systemu X/autosomów u owada Drosophila melanogaster, Schanffner ponownie przeanalizował przypuszczenie Hiraty. Na podstawie własnych badań nad inwersją płci u konopi, stwierdził, że system X/autosomów kontroluje determinację płci, a fenotyp płciowy jest pod silnym wpływem czynników środowiskowych.

Od czasu pierwszych badań nad determinacją płci u konopi odkryto wiele różnych rodzajów systemów determinacji płci.
Wiele modeli zostało zaproponowanych aby wytłumaczyć determinację płci Cannabis sativa, gatunku uznanego za mający najbardziej złożony mechanizm determinacji i dziedziczenia płci wśród roślin dwupiennych (Westergaard, 1958 ).
Wielu z nich akceptuje hipotezę determinizmu płci konopii przez heterochromosomy, XX dla samicy , XY dla samca (przypadek, w którym rozwój pręcika kwiatów męskich jest określony przez dominujący wpływ chromosomu Y) przy czym nie we wszystkich rodzajach konopii te chromosomy występują.
Niektórzy z cytowanych autorów wskazywali nierówność rozmiarów chromosomów płciowych konopii. Na przykład, według obserwacji Mackay 1939, nierówna para chromosomów płciowych XY jest obecna u pręcikowych roślin prawdopodobnie wszystkich odmian Cannabis sativa.

Generalnie, zwolennicy systemu XY twierdzą że chromosom Y jest większy zarówno od chromosomu X jak i autosomów, chociaż trudno jest cytologicznie odróżnić chromosom X od Y.
Dowodem w tym kierunku mógłbaby być większa ilość nuklearnego DNA męskich C.sativa..
Jest on 47 Mbp (jakaś jednostka) większy niż u żeńskiej rośliny, prawdopodobnie właśnie dzięki większemu chromosomowi Y. Sakamoto odkrył, że wielkość genomu diploidów męskiej rośliny wynosiła 1683 Mbp a diploidów żeńskiej rośliny 1636 Mbp. Ta różnica jest niezauważalna przy obserwacjach mikroskopowych, ale te dokładne pomiary potwierdzają wcześniejsze obserwacje.

Chociaż istnienie heteromorficznych chromosomów płci odnotowano u pręcikowych roślin dwupiennych z Kentucky, nie znaleziono ich u roślin słupkowych (pistillate) odpowiedniej odmiany, u osobników jednopiennych z Kentucky oraz u niezidentyfikowanych niemieckich odmian. Można przyjąć że dwupienne z Kentucky używają systemu XY, a inne wspomniane odmiany systemu XX do determinacji płci. Menzel przedstawił podstawową mapę mejotycznych chromosomów konopnych. Według otrzymanych wyników, chromosomy par II – VI oraz IX mogą być wyróżnione za pomocą długości ramion, a chromosomy pary I mają wielkie główki na końcu oraz ciemny chromomer leżący jeden mikron od główki. Para VII ma krótkie i gęste chromosomy a chromosomy pary VIII są uznane przez Menzela za chromosomy płci.

Problem istnienia heteromorficznych chromosomów płci u konopii jest – pomimo pewnych dowodów – wciąż nie rozwiązany, ponieważ pewność ich istnienia jest potwierdzona szczególnie jeśli te chromosomy są wyraźnie widoczne w kariotypie. Chociaż konopia jest jedną z pierwszych roślin z kariotypem, trzeba podkreślić że ten kariotyp powstał w bardzo prymitywnych standardach.

Według Honga I Clarka żaden współczesny kariotyp konopny nie został opublikowany przed 1996.
Ilość chromosomów Cannabis sativa jest ogólnie akceptowana (2n=20). Nawet jeśli przyjmiemy że mechanizm XX/XY kontroluje płeć diploidów dwupiennych to rola chromosomu Y nie jest oczywista. W eksperymentach na konopiach wieloploidalnych – formach które stwarzają szczególne problemy – Warmke, Davidson, Rizet, Nishiyama, Takenawa odkryli że osobniki XXY oraz XXXY są żeńskie.Grisko uznał że determinanty fenotypu I płci są niezależne.Jego zdaniem płeć nie jest wyznaczana przez poszczególne chromosomy ale przez cały genom I przez interakcje pomiędzy genami I chromosomami. Wszystkie osobniki mogą w ten sposób przyjąć tę lub inną płeć. Ten sam autor mówi też o istnieniu fenomenu dziedziczenia cytoplazmy u feminizowanych osobników męskich które mogą w ten sposób dziedziczyć cechy cytoplazmy macierzyńskiej.

Dla Hoffmana, 1952, wszystkie typy mogą być XX, XY a nawet YY. Więc roślina męska z żeńskimi kwiatami może mieć formułę XX. Tak jak Westergaard, 1958, Hoffman uznał że chromosom Y jest mniej aktywny. O ile Westergaard utrzymuje ideę mechanizmu 'Drospohila' I 'Rumex acetosa' , Hoffman przypuszcza że istnieje zależność od wielu czynników u jednopiennych – chromosom X odpowiada za feminizację a autosomy za cechy męskie. Hoffmann I Sengbusch byli rownież ciekawi formuły heterosomów rośliny żeńskiej z męskimi kwiatami u roślin jednopiennych. Te rośliny miały – według Hoffmana – geny jednopienności I dominacji żenskości wynikające z dziedziczności cytoplazmy. Dla Sengbuscha istnieje tylko jedna forma z żeńskim aspektem – prawdziwa dzika męska roslina z formuła XY. Wszystkie inne fenotypy płci pochodzą od żeńskiej rośliny, wszystkie są XX, a jednopienność zależy od genu polyalleli, z nieznanym jeszcze położeniem, będącym efektem mutacji u dwupiennej żeńskiej rośliny.

Menzel, 1964, utrzymuje że niektóre jednopienne mają formułę XX w wyniku translokacji na jąderkowym chromosomie albo fragmentu chromosomu Y albo fragmentu z autosomu niosącego męskie cechy.

Pierwsze wnioski są takie że heterogametyczny charakter płci męskiej u dwupiennych jest ogólnie akceptowalny a genetyczny determinizm innych płci nie jest jeszcze poznany. Westergaarg, 1958, I Grant uważają że płeć konopii bazuje na równowadze chromosomu X I autosomów a nie na aktywności Y.

Wcześniejsze badania cytogenetyczne na jedno I dwupiennych rumuńskich konopiach ujawniły istnienie 2n=20. Chromosomy konopii są małych rozmiarów (poniżej 3 mikronów) I według relacji ramienia, indeksu centromerowego I względnejdługości ustaliliśmy że istnieją 2 morfotypy chromosomów – jeden z centromerem w pozycji środkowej I jeden z centromerem poza pozycją środkową. Parametry te dowodzą że kariotyp konopii jest wystarczająco jednolity, z dużym stopniem symetrii, co wskazuje na nieduży stopień ewolucji (kariotyp nie był poddany istotnej restrukturyzacji). W innych badaniach wtórne przewężenie zostało zaobserwowane u dwóch na dziesięć chromosomów konopii, przewężenia te ograniczają regiony satelitarne. Dla przebadanych konopii nie można utrzymać z pewnością indywidualizacji chromosomów płciowych. Jest mozliwe, jak twierdzą Frankel I Galun, że heteromorfizm chromosomów płciowych może być zredukowany albo że morfologiczne różnice mogą być zauważone tylko w specyficznych fazach mejozy.

chromosomy

Niektórzy autorzy wyrażają wątpliwości zwłaszcza co do typów interesujących z punktu widzenia rolniczego, mianowicie jednopiennych z żeńskim fenotypem. Na przykład Hoffman uznał że te formy mogą pochodzić od formy męskiej, XY albo nawet XX. Niemniej Sengbusch sugeruje, że te formy pochodzą od mutacji wywołującej męskość u prawdziwej żeńskiej rośliny I że są to XX.

Jednakże już w 1961 Sengbusch przyznał że istnieją jednopienne formy z żeńskim fenotypem I z formułą XY. Innym przedmiotem podstwawowych sporów między tymi dwoma autorami jest genetyczna natura męskich fenotypów z męskimi kwiatami która pojawia się u potomków roślin jednopiennych. Dla Hoffmana są to typy XY odmienne od prawdzwie męskich ponieważ ich krzyżowanie z dwupiennymi żeńskimi daje tylko 28-36% męskich potomków a nie 50% tak jak oczekiwał. Dla Sengbuscha, te szczególne męskie osobniki nie istnieją. Według niego te formy to prawdziwie męskie osobniki powstałe w wyniku dziwnego przypadkowego zapylenia a zaobserwowane anomalie w proporcji to wynik innej śmiertelności pyłku Y I komórek jajowych.

Panfil, 1984, zakłada istnienie serii alelli z czynnikiem płci (F) o różnym natężeniu. Kombinacje XX i XY mogą dać ten sam fenotyp płci , zależnie od stopnia każdego czynnika F w chromosomie X. W każdym z proponowanych modeli, problem położenia genów płci, ich interakcji I indywidualnych typów akcji nie są wytłumaczone w sposób zadowalający. Jeśli chromosom Y jest obojętny, jak wynika z doświadczeń z polipliodami, płeć będzie zależała od proporcji X do autosomów (jak u Rumex acetosa) ale nie można wykluczyć że C.sativa wytworzy nową nieznaną równowagę chromosomów . Ainsworth, 2000, opisuje determinację płciową u Cannabis jako używającą dawkowania X i autosomów.
Taki mechanizm jest niezwykle wrażliwy na środowisko, ten fakt mógłby tłumaczyć wyraźny wpływ środowiska na płeć Cannabis.
Jak już wcześniej mówiliśmy, ilość chromosomów somatycznych Cannabis to 2n=2x=20 ale znikoma jest informacja dotycząca kariotypu chromosomów, genomu czy DNA.

Co do determinizmu płci u konopii niektórzy autorzy twierdzą że zależą one od chromosomów X i Y, podczas gdy autosomy nie mają wpływu na płeć (Warmke and Davidson).

Rath, 1968, zasugerował istnienie maskulinizujących I feminizujących genów, które poprzez rekombinowanie mogą zastąpić mechanizm XY I być dominującymi I mogącymi indukować męskość u różnych typów płciowych. Według Ratha te geny znajdują się na autosomach.

Frankel I Galun, 1977, potwierdzają że męskie są XY I żeńskie XX. Poza tym istnieje Xm które determinuje pojawianie się męskich kwiatów w żeńskim kwiatostanie. Tak więc X/Xm jest żeńska ale nie całkowicie. Zależnie od czynników genetycznych I srodowiskowych rośliny te mają tendencje do stawania się męskimi. Rośliny Xm/Xm będą miały żeńskie kwiaty ale funkcjonalnie będą męskie. Biorąc pod uwagę wyniki otrzymane w czasie różnych studiów nad wieloploidalnymi Kohler uznał że męskie geny są autosomami I że są równoważone przez chromosomy X niosące żeńskość podczas gdy chromosom Y jest obojętny pod względem płciowym.

Analizując te argumenty I hipotezy ustalono ponizsze modele:
- meskie rośliny z meskim kwiatostanem : X/Y , Xm/Y
- męskie rośliny z żeńskim kwiatostanem: Xm / Xm
- różne fenotypy, od prawdziwie żeńskich do obojnaczych ale zawsze posiadających żeńskie kwiatostany : Xm / X
- żeńskie rośliny z żeńskim kwiatostanem : X / X

Molekularne markery w identyfikacji płci konopii.

 molekuły

Rozwój I używanie markerów molekularnych w uprawie konopii to swieży temat (po 1990).
Do celów praktycznych ważny jest rozwój markerów płci męskiej I najbardziej istotnych chemotypów. Markery DNA I AFPL - są używanie do rozróżniania konopii siewnej od tej używanej do produkcji narkotyku.

///pomijam część opisu markerów – jest trudny I nic z niego nie wynika, bla bla bla ten marker pokazuje jakieś chromosomy a tamten inne ///

Wpływ czynników pozagenetycznych na płeć konopii.

Płeć kwiatostanów jest kontrolowana zarówno przez geny jak I czynniki pozagenetyczne takie jak środowisko, fitohormony, fotoperiod itd.
Wielu badaczy sugeruje że płeć Cannabis jest silnie determinowana przez środowisko. Badania potwierdzają rolę hormonów endogennych w utrzymaniu płci jak również mozliwość zmiany płci przez egzogenne regulatory wzrostu, szczególnie u polimorficznej seksualnie rośliny jaką jest konopia. Gibereliny, auksyny, etylen I cytokininy faworyzują ujawnianie cech męskich lub żeńskich u wielu jedno lub dwupiennych systemów. Ustalono że płeć może być odwrócona również u Cannabis przy użyciu chemikaliów. Trzeba podkreślić, że używanie tych hormonów wpływa wyłącznie na fenotyp płciowy rośliny I pozostaje bez wpływu na strukturę chromatyny.

Ainsworth (2000) ustalił że auksyny I etylen mają wpływ feminizujący a cytokininy I giberiliny mają wpływ maskulinizujący ale istnieją inne przeciwne opinie.

Chailakhyan I Khryanin (1978, 1979) twierdzą że giberiliny maskulinizują ale 6-benzylaminopuryna (cytokinina) feminizuje. Galogh akceptuje feminizujący wpływ cytokinin w tym rozumieniu że indukuje słupki kwiatowe na genetycznie męskich osobnikach dwupiennych.

Heslop-Harrison w 1963 odkrył że auksyny indukują feminizację męskich roślin. Mohan Ram i Jaiswal w 1974 zanotowali modyfikacje płci po potraktowaniu różnymi dawkami kwasu 2-chloroetylofosfonowego I możliwość uzyskania męskiej sterylności przy użyciu tego związku

Grupa Mohan Ram ustaliła że morfaktyny feminizują. Dawki 250 I 500 ppm powodowały opóźnienie kwitnienia I stygmatyczne pylniki. Doświadczenia z GA3, GA4+7, GA9 wpływały na zmiany płci.

Czynniki zewnętrzne wywierają tez silne dzialanie modyfikujące na płeć jednopiennych roślin, u których istnieje możliwość indukowania zarówno męskich jak I żeńskich kwiatostanów.
Wszystkie czynniki wydają się wpływać pośrednio na fenotyp płciowy poprzez kontrolę endogennych auksyn. Auksyny mają rolę induktora lub wywierają wpływ na geny, które mają bezpośrednią kontrolę nad syntezą substancji domniemanych w różnicowaniu narządów płciowych.
Możliwe że w tym systemie gibereliny są korepresorami. Możliwość odwrócenia płci sugeruje że zawiązki kwiatowe są biseksualne I że geny płci je regulują prawdopodobnie poprzez mechanizm transdukcji sygnału, który modyfikuje endogenne poziomy hormonalne.

Ważne jest aby ustalić endogenny poziom hormonalny I stosunek auksyny / cytokininy na modyfikowanie płci. Na przykład u dwupiennych żeńskość jest związana z wysokim poziomem endogennych auksyn. Żeńskie rośliny mają jej 30 razy więzej niż męskie. U tej samej konopii wysoki endogenny poziom giberiliny w częściach wegetatywnych lub reproduktywnych był związany z jej cechami męskimi.

Również sam gatunek ma niezwykle ważny wpływ na oddziaływanie różnych związków na fenotyp płciowy. Ważny jest genotyp oraz jedno lub dwupienność gatunku. Wygląda na to że to co ma wpływ maskulinizujący lub feminizujący u jednego gatunku będzie miało odmienny wpływ u innego gatunku. Te fakty tłumaczą niski poziom porozumienia co do wpływu poszczególnych związków na płeć. Dodatkowo w przypadku konopii niewystarczająca wiedza o mechanizmie determinacji płci czasami sprawia że próby modyfikowania jej dają błędne wnioski.
Innym czynnikiem który wpływa maskulinizująco lub feminizująco na płeć jest fotoperiod. Z kolei odżywianie dużymi dawkami azotu indukuje maskulinizację (Arnoux 1963). Tak więc u konopii długi dzień I wysoka temperatura faworyzują męskie fenotypy, krótki dzień I mniejsza temperatura faworyzują żeńskie fenotypy. Fakt ten jest do zrelizowania poprzez regulację hormonów endogennych. Nieodpowiednie działanie na środowisko może sprawić że prawdziwa natura fenotypu będzie nieczytelna, fakt ten wzmacnia trudności analizy i interpretacji stosunku płci u potomków.

Dodatkową komplikację sprawia współistnienie dwóch sposobów reprodukcji
amfimiksja – łączenie spermy I jajka
apomiksja – osobniki potomne tworzone są z jednej komórki bez udziału procesów płciowych

Ten aspekt przyznaje selektywną korzyść konopii. W naszych obserwacjach warianty które prezentowały zjawisko wielozarodkowości, procent dwuzarodkowości wahał się od 0.5% do 5% (Truta, Bara 1994). Rozprzestrzenianie odmian jednopiennych jest mozliwe jedynie poprzez zapewnienie im czystości biologicznej a rozwój przez apomiksję może rozwiązać ten problem bo potomstwo posiada cechy wyłącznie jednego z rodziców (matki). Ważne jest również otrzymanie embrionów haploidalnych a jest to mozliwe gdy dwuzarodkowe rozwijają się z nasiona. Poprzez diploidyzację (utrata statusu polyploidu) homozygotyczne rośliny, izogeniczne linie mogą być uzyskane a te stanowią punkt wyjściowy do kreacji wartościowych hybryd. W naszych przypadkach wielozarodkowe nie oznaczały zawsze identycznych potomków co oznacza że dwa embriony mogą mieć różne pochodzenie.

Jednym z argumentów przeciwko teorii chromosomowej determinacji płci jest fakt, że płeć jest cechą złożoną i nie może być wyłącznie efektem działania "specjalnego" chromosomu płci. Ten kompleksowy charakter płci sugeruje, że istnieją inne czynniki wpływające na determinację płci, które nie są ograniczone tylko do chromosomów płciowych.

Ponadto, nie zawsze występuje zgodność między układem chromosomów płci a rzeczywistą płcią organizmu. Różnorodność teorii i dowodów potwierdzających je wynika z faktu, że genotyp to nie tylko informacja zawarta w chromosomach, ale także dane pochodzące z różnych komórek zawierających kwas nukleinowy.

W związku z tym, stwierdzenie, że płeć jest determinowana wyłącznie przez chromosomy lub środowisko, nie jest całkowicie błędne, ale stanowi ograniczone podejście do badania tego złożonego fenomenu biologicznego, jakim jest ewolucja. Należy uznać, że płeć, podobnie jak inne cechy fenotypowe, jest wynikiem interakcji informacji genetycznej oraz określonych warunków środowiskowych.



Źródło tłumaczenia: gbm.bio.uaic.ro/index.php/gbm/article/viewFile/419/407
Przetłumaczył: Pomidoro

Autorami artykułów zamieszczonych na haszysz.com są pasjonaci mający bardzo duże doświadczenie w uprawie, hodowli i konsumpcji konopi indyjskich. Wiedza ta jest efektem doświadczenia zdobytego na przestrzeni lat na forum.haszysz.com i obejmuje bardzo szerokie spektrum zagadnień. Publikacja ich pracy ma cel informacyjno-edukacyjny. Należy pamiętać, że regulacje prawne dot. konopi indyjskich, ich uprawy i posiadania, różnią się w zależności od kraju.

Najnowsze

Polecamy sklep z nasionami marihuany